ΧΩΡΙΣ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ

Που πάει η ανθρωπότητα χωρίς ορατότητα;
Τι, το λοιπόν, μέλλει γεννάστε;
Από που κι ως που τόση φαιδρότητα;
Μην απατάστε. Μην πλανάστε...

- Είναι τυφλή;
- Όχι, μάλλον
- Για’ δε μπορεί να δει;
- Ακούει, προπάντων

Που τρέχει η ανθρωπότητα με τόση βαρβαρότητα;
Τι, το λοιπόν, από μας επιδιώκει;
Πως φτιάνει μέσα της όλη αυτή την κακότητα;
Μας απωθεί. Μας σπρώχνει...

- Ειν’ δυνατή;
- Αχ! Θα γελάσω
- Τότε, προς τι;
- Θα σε γελάσω...

Ποια ειν’ η ανθρωπότητα, χωρίς τη δική της οντότητα;
Τι, το λοιπόν, εκείνη απ’ όλα αυτά καρπούται;
Προς τι, επιτέλους, τόση μεγάλη κινητικότητα;
Να μη γελιέστε. Το δικαιούται

- Το λες, αλήθεια;
- Ναι! Έτσι, μας πρέπει
- Μα ειν’ ηλίθια;
- Σσσσσ. Σιγά. Μας βλέπει...