ΜΕΡΟΣ 1o

ΑΠΛΙΚΕΣ


Ο ΥΠΝΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
ΕΦΗΒΗ
ΝΙΟΤΗ
ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ
ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ
Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
ΧΩΡΙΣ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ
ΜΑΝΙΑ

ΜΕΡΟΣ 2ο

ΕΝΤΟΛΕΣ ΔΕΚΑ


ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ,
Ο ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ
ΣΥΝΕΣΗ
ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ
ΤΑ ΤΙΜΩΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Η ΑΝΤΗΛΙΑ
ΣΕΒΑΣΜΟΣ
ΟΙ ΚΟΙΝΟΙ ΘΝΗΤΟΙ
ΟΠΩΣ ΟΙ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ

ΜΕΡΟΣ 3ο

ΦΙΛΤΑΤΕ, ΤΑΞΙΔΕΥΤΗ


ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
ΑΝAΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΣ
Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΤΑΜΑ
ΤΟ ΓΗΡΑΣ
ΝΑΥΑΓΙΟ
ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙΑ
ΜΟΙΡΟΛΟΪ

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

ΜΟΙΡΟΛΟΪ

Τα ρούχα τ’ άσπρα φόρεσαν τ’ αγόρια και οι άντρες
Κι έκαναν κύκλο για χορό και σήκωσαν τα χέρια
Κι όπως κοιτάξανε ψηλά και τα είδαν όλα μαύρα
Έσμιξαν τις παλάμες τους επάνω από τις φλόγες
Ξερίζωσαν τις χορταριές, ιδρώσανε τα κορμιά τους
Και χτύπησαν τα πόδια τους πολλές φορές στο χώμα
Συνέχισαν την έκκληση, μήπως και ξημερώσει
Όμως, δε βρέθηκε κανείς, ούτε να τους ακούσει
Από τους ώμους πιάστηκαν, στα γόνατά τους ΄πεσαν
Κι ολόγυρά τους γύρισαν μες’ τον τρελό χορό τους

Τα μαύρα ρούχα φόρεσαν κορίτσια και γυναίκες
Ήρθαν και κείνες σιωπηλές γύρω απ’ την φωτιά τους
Κι άμα κοιτάξανε ψηλά και τα είδαν όλα μαύρα
Έκρυψαν με τις χούφτες τους, μπροστά το μέτωπό τους
Γυμνές στα πόδια τους κι αυτές, ντυμένες του θανάτου
φύσαγαν τις ανάσες τους και άφηναν τα δάκρυα
Ήξεραν πως δε γίνεται και μπήκαν μπρος στους άντρες
Τους διέλυσαν τους κύκλους τους, τους πιασαν απ’ το χέρι
Είπαν: «πως είδαν τον Θεό», να τρέχει, να ξεφύγει
κι όλοι γυρίσαν’ πίσω τους, να δουν αν είναι αλήθεια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου